Het werk van Ingrid van Grootveld hoeft niet zo nodig snel of sexy te zijn. Ze is meer van de ‘koninklijke weg’, en wil daarmee haar steentje bijdragen aan een leefbare wereld.

Ingrid: Ik werk sinds twee jaar bij de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO) onder de directie Energie, Klimaat en Verduurzaming. Daar ben ik via VIVET binnengekomen: ik werkte al als zzp-er voor VIVET. Na enkele jaren vond ik het zelfstandigenbestaan toch wel eenzaam, zeker na corona. Dat viel samen met de terugkerende vraag door wie ik als zzp-er ingehuurd kon worden. Een vast dienstverband was daarmee een logische stap. Ik ben dezelfde projecten blijven doen, maar ik merk wel dat mijn rol is veranderd. Ik ben nu aanspreekpunt vanuit VIVET voor RVO en daarmee ben ik ineens een belanghebbende. Ik voel dat zelf niet zozeer, voor mij is de ene organisatie niet belangrijker dan de andere, maar er is toch wel een verwachting dat je voldoende budget voor je eigen organisatie binnenhaalt. Aan de ene kant begrijpelijk, maar inhoud overstijgt wat mij betreft toch echt de vorm.

Juridische kant
Ik hou me vooral bezig met de juridische kant van het delen van data. Dat betekent dat ik me verdiep in wetten en de achtergronden van die wetten. Ik ben geen jurist, dus ik heb heel wat wetten moeten doorakkeren. Ik vind het leuk om mezelf dingen te leren en vraag ook zeker hulp waar dat nodig is. Overigens wil ik ook geen jurist zijn. Als jurist houdt je werk op bij de vraag: wat mag wel en wat mag niet? Ik wil juist graag verder met wat en hoe het wél kan.

Motivatie
Mijn intrinsieke motivatie is de wereld mooier maken. Ik wil graag dat deze wereld leefbaar blijft. Eerder werkte ik voor waterschappen en daar merkte ik op zeker moment dat we vooral bezig waren met de gevolgen van klimaatverandering: zorgen dat mensen droge voeten houden. Rond die tijd was mijn zoon ook van de leeftijd dat hij vragen begon te stellen over het klimaat. Dat maakte dat ik besloot om bij te dragen aan het aanpakken van de oorzaken van klimaatverandering en zodoende ben ik overgestapt naar VIVET.

Keuzes maken
Verifieerbaar beleid dat gestoeld is op de juiste data en feiten is de basis om de juiste keuzes te kunnen maken. Het is ook een kwestie van waarden wegen: de klimaatcrisis is urgent, maar privacy is een erg belangrijke waarde. Dat zijn politieke vraagstukken die ik niet kan oplossen, maar ik vind dat je die waarden wel zorgvuldig moet wegen. De overheid heeft daar echt een rol in te spelen. Ook binnen VIVET vind ik het belangrijk om na te blijven denken over waarom je bepaalde data zou willen gebruiken. Datamensen kunnen heel blij worden van bepaalde gegevens, maar hoe specifiek moeten die zijn? En wie heeft er mogelijk geen baat bij als die gegevens gepubliceerd worden? Het kan bijvoorbeeld heel nuttig lijken om individueel verbruik te weten, maar wil je buurvrouw wel dat iedereen haar gasgebruik weet? Ik vind het leuk om bij dit soort kwesties te zoeken naar hoe je gesprekken op gang krijgt en de verschillende grenzen bij elkaar kunt brengen.

Koninklijke weg
Wat ik doe is niet snel, niet sexy, maar wel constructief. Ik zie het als essentiële muizenstapjes waarmee ik een bijdrage lever aan een stevige basis: ik wil verankeren, zodat dingen ook herhaalbaar zijn. De koninklijke weg noemde een collega het eens. Binnen de energietransitie gebeurt er veel incidenteel en snel, ook omdat er vragen vanuit de politiek komen die gisteren al beantwoord hadden moeten zijn. Van zo’n aanpak leer je veel en ook een betrouwbaarheid die niet heel hoog is, kan voldoende zijn om in elk geval een duiding te kunnen geven. Maar ik ben er juist goed in om te verbinden en er daarmee voor te zorgen dat het een volgende keer makkelijker en sneller gaat. De kans dat die incidentele vraag weer terugkomt is namelijk groot. Ik zie het een beetje als iemand die in het water valt en niet kan zwemmen. Met een hondenslag kan diegene misschien nog wel aan de kant komen, maar dat wil nog niet zeggen dat hij ook kan zwemmen. Ik ben meer van de zwemdiploma’s.

Netcongestie
Als ambtenaar heb ik een dienende functie. Soms twijfel ik of ik dit kabinet nog wel wil dienen. Maar de andere kant is: als alle verstandige mensen weggaan, is er ook geen tegenwicht meer. Dat geldt ook voor de energietransitie. Als je me vraagt of het de goede kant opgaat met de transitie: ja, het gaat goed, want het gaat mis. Gelukkig hebben we netcongestie. Daardoor is er een noodzaak om anders met energie om te gaan. Dat is niet leuk, maar wel nodig. Maatregelen worden hierdoor acceptabeler en dat zorgt voor mogelijkheden, daar ben ik van overtuigd.