Martin Tillema werkt als adviseur en expert energietransitie bij het Kadaster. In die rol is hij al vanaf de oprichting bij VIVET betrokken, en ziet hij dagelijks hoe krachtig VIVET als samenwerkingsverband is.

Martin: Het Kadaster is vooral bekend vanwege de registratie van eigendommen en overdrachten. Daarnaast is er ook nog een kant die zich richt op informatieverstrekking.

Mijn werkdagen zijn heel verschillend, maar ik hou me vooral bezig met de gebruikerskant. Klanten of gebruikers zijn partijen die zich bezighouden met de energietransitie: RES-regio’s, gemeentes, provincies en departementen. Gemeentes moeten bijvoorbeeld plannen maken om woningen te verduurzamen en warmtenetten te realiseren. RES-regio’s moeten bepalen waar wind- en zonne-energie kan worden opgewekt. Provincies moeten daar vergunningen voor afgeven en ministeries hebben informatie nodig om goed onderbouwde beleidskeuzes te kunnen maken.

Capaciteitskaart
Mijn werk bestaat vaak uit heel goed luisteren naar welke informatie de gebruiker nodig heeft, en dat vertalen naar een duidelijke vraag en een concreet product. Veel vragen hebben een combinatie van data uit meerdere registraties nodig en daarbij maak ik deels gebruik van het samenwerkingsverband van VIVET. Waar ik bijvoorbeeld echt trots op ben: samen met de netbeheerders hebben we een capaciteitskaart voor heel Nederland gemaakt waarop inzichtelijk wordt waar het elektriciteitsnet al vol of overbelast is en waar nog ruimte is. Dat is natuurlijk enorm belangrijke informatie voor nieuwe, grote projecten die energie nodig hebben. De netbeheerders hebben de informatie over de capaciteit van het elektriciteitsnet, het Kadaster de expertise om kaarten te vervaardigen. Deze kaart is doorontwikkeld door de netbeheerders en wordt nu door hen zelf ontsloten.

Energietransitie
Ik ben eigenlijk direct na mijn studie sociale geografie bij het Kadaster terechtgekomen. Daar begon ik als begeleider ruilverkaveling. Sinds een jaar of acht hou ik me bezig met de energietransitie. Tijdens mijn studie en ook de eerste jaren bij het Kadaster waren duurzaamheid en energietransitie nog geen grote thema’s. Het Kadaster kijkt wel altijd welke maatschappelijke thema’s er spelen. Dus toen er meer aandacht uitging naar duurzaamheid, klimaat en energietransitie realiseerden we ons dat we daar vanuit onze beschikbare bronnen een waardevolle bijdrage aan konden leveren. Zo is de energietransitie een belangrijk thema voor ons geworden, en ben ik naar voren geschoven als thematrekker om dit vorm te geven. Uit gesprekken met het CBS, RVO en Rijkswaterstaat bleek dat er veel data gerelateerde vragen speelden waar verschillende organisaties voor nodig waren. Daaruit is VIVET ontstaan en daar was ik dus al heel vroeg bij betrokken.

Verantwoordelijkheid
Ook voor mij persoonlijk was duurzaamheid lange tijd niet zo’n belangrijk thema; ik stond als jongere niet op de barricades. Pas toen ik vader werd begon ik anders naar de wereld te kijken. Dat viel samen met de aandacht die er op mijn werk aan werd gegeven en dat versterkte elkaar. Ik leerde er meer over op mijn werk, maar voelde ook dat ik een aarde nalaat aan mijn dochters en een verantwoordelijkheid heb om die aarde zo leefbaar mogelijk te houden.

Samenwerking
Ik ben redelijk positief als het gaat om de energietransitie binnen Nederland. Het opwekken van duurzame energie gaat goed, sterker nog: we overbelasten op sommige plekken het elektriciteitsnet omdat we zelfs te veel produceren. Daar zijn oplossingen voor en die komen er ook, daar ben ik wel van overtuigd. Met de warmtetransitie gaat het in Nederland nog niet zo snel, we zijn nog veel afhankelijk van aardgas. Maar vooral internationaal ben ik wat pessimistischer. De opwarming binnen de 1,5°Celsius houden zie ik niet meer gebeuren. Of we op tijd de neuzen dezelfde kant op krijgen, dat vraag ik me wel af. Samenwerking zie ik echt als voorwaarde voor de energietransitie. Dat is ook de kracht van VIVET: het bundelen van krachten en expertises en ook daadwerkelijk aan de slag gaan. We hebben iets gecreëerd waar heel veel partijen de weg in weten te vinden en ik zie dat als lichtend voorbeeld voor andere sectoren. De woningbouwopgave zou hier zeker een voorbeeld aan kunnen nemen.